ایده های برخاسته از دنیای فیزیک کوانتوم توجه فیزیکدانان را بوسیله خود فراخوانی کرده؛ اکنون ایده ای که از احتمال وجود تعداد بیشماری از گیتی های هستی و نسخه های بی پایانی از شما وقوف می دهد، سروصدای اضافی به پا کرده است. فیزیکدانان می گویند، حتی اگر شما هیچگاه گاه با نسخه های دیگر خودتان بازدید نکنید، نسخه های دیگر شما به تعداد بی نهایت بود دارد.
براساس تفسیر مکانیک کوانتوم از دنیاهای بی شمار»، حدس حیات کپی های فراوانی از ما درون دنیاهای موازی وجود دارد.
آیا تابه حال برایتان پیش آمده که فکر کنید اگر سال ها پیش در نقاطی از عمر که می توانست بوسیله نحوی سطر شما را عوض کند، غرض دیگری می گرفتید اینک شرایط زندگی شما چگونه بود؟ حال اگر شما به فیزیکدانان مقدم دنیای امروز عقیده دارید، باید گفت که این راه سوالات محبوبیت بیشتری نسبت بوسیله سایر سوالات بی سابقه و غریب دارند. داخل پاسخ بوسیله این سؤال باید گفت که ممکن است نسخه ی دیگری از شما تو دنیای دیگر مثل شما غرض نگرفته باشد و مسیری دیگری را طی کرده و سرنوشت متفاوتی را در زندگی خود رقم زده باشد. مقاله های مرتبط:فیزیک کوانتوم می تواند اسرار آمیز تیز از حد تصورمان باشدبررسی نارسایی های فیزیک کلاسیک و آغازی کنار فیزیک کوانتوم
امکان پذیر است وجود نسخه های بیشماری از ما داخل دنیاهایی که تعدادشان بی خاتمه است در درک قدر یا بهای چیزی آدم ها نگنجد، چراکه با تجربیات معمولی و روزمره ی ما بور ی اضافی دارد. قطعا احساس ما در طول زندگی این اسلوب است که ما فقط یک نفر هستیم و فقط یک بار در دنیای یگانه ای زندگی می کنیم و هر روز که از خواب خبردار می شویم به عنوان یک نفر در تنها دنیایی که می شناسیم به عمر خود ادامه می دهیم.
اما براساس تجرید مکانیک کوانتوم که روزبه روز به محبوبیت آن افزایش می شود و به تفسیر دنیاهایچندگانه شهرت دارد، هر اتفاقی، هر چند کوچک و ابتدایی، می تواند براساس احتمالات چندین لباس متفاوت بگیرد و خراج ی متفاوتی از خود بوسیله جا بگذارد؛ خواه ذره ای از پرتو که به مریخ تابیده یا فقط مولکولی باشد که از قوری چای داخل اثر گرما به این سو و آن فروغ حرکت کرده و خارج می شود، تمام این اتحاد ها می توانند احتمالاتی را رقم بزنند که می توانست به تصادف بپیوندد. درواقع این احتمالات واقعیت های موازی هستند. واقعیت های موازی و دنیاهای چندگانه
حتی برای دانشمندان م باتجربه، درک این موضوع که این دنیا فقط براساس اینکه یک مولکول احتمال دارد به کدام جهت حرکت نرم» به دنیاهای موازی شاخه می شود، امری شاق و نادیده و غریب است. اما اوج حیرت انگیز وجود داشتن موضوع اینجا است که این پدیده، تا اینکه برای کوچک ترین تعاملی که در سطح دنیای کوانتوم صورت می گیرد صادق است.
این پدیده همچنین در سطوح بزرگ تر از جمله زندگی ما انسان ها هم رخ می دهد. شاید در دنیای موازی دیگری نسخه ای از شما بود داشته باشد که بالاخره نمدار ی یک قرعه کشی می شود که در آن باهم اتحاد کردن کرده و برنده نشده اید، یا شاید ما در دنیای دیگری در سفر خود دستخوش سرگذشت شده، مثلا از بالای یک صخره سقوط کرده و به زندگی خود پایان داده باشیم.
شان کارول، فیزیکدان عملی در مؤسسه ی فناوری کالیفرنیا و ادیب ی کتاب جدیدی تو تک دنیاهای چندگانه با نشانی پنهان درون اعماق» می گوید که وجود دنیاهای چندگانه که شما درون آن تصمیمات متفاوتی پژمان اید، کاملا محتمل است. ولی سؤال اینجا است که تعداد نسخه هایی که ممکن است از شما وجود داشته باشند چقدر است؟ ما هنوز نمی دانیم تعداد دنیاهای چندگانه متناهی است خواه نامتناهی، اما شایعه داریم که تعداد آن ها بسیار بسیار است و امکان ندارد که تعداد آن ها ناچیز باشد.
کارول بوسیله این روانی واقف است که به نظر می رسد، توجیه دنیاهای چندگانه از فیلم های علمی تخیلی برگرفته شده باشد؛ خصوصا زمانی که وی مباشر علمی فیلم های زیادی از این دست تو هالیوود بوده است؛ قرین فیلم کیفر جویان: پایانبازی. اما به هر حال تفسیر دنیاهای چندگانه امین شبیه یک فیلم گران کردن هالیوودی طرفداران پرشور زیاد و همچنین منتقدان سرسختی را به خویشتن جذب می کند.
نظریه پرداز مشهور، راجر پنروز از دانشگاه آکسفورد، ایده ی موردبحث را رد می کند و آن را پایین آوردن سطح بصیرت فیزیک دانسته و این تفسیر را کمدی می خواند. از لفظ دیگر، همکار پیشین پنروز، مرحوم استیفن هاوکینگ، تعبیر کردن دنیاهای چندگانه را کاملا صریح و صحیح» وصف کرد. اما کارول با این ایده که او تنها یکی از شان کارول هایی است که در دنیاهای موازی زندگی می کند موافق است. او تو کتاب متاخر خویشتن می نویسند: فرض اینکه فردی در دنیا تولد می شود و فقط به نشانی یک شخص در دنیایی واحد زندگی می کند و سپس از گیتی می رود، هموار یک تفسیر نزدیک بوسیله واقعیت بوده است.
گویا بخاطر کارول، تعبیر کردن دنیاهای چندگانه داخل راستای تأیید همین فرض قرار دارد و مکمل آن است. وی در ادامه می نویسد: جهان کپی می شود و همگی چیز با آن همراه می شود. ساخت تفسیر دنیاهای چندگانه
پیدایش تعبیر کردن دنیاهای چندگانه همچون داستانی حماسی و پیچیده از سال ۱۹۲۶ میلادی آغاز شد؛ زمانی که یک فیزیکدان اتریشی بوسیله صیت اروین شرودینگر نشان داد که از پنجره ی نگاه ریاضیات، دنیای ذیل اتمی دارای تصویری است که تار و پیچیده دیده می شود.
در دنیایی که ما مردم ها با آن آشنا هستیم و تو آن عمر می کنیم، اشیا داخل جای مشخصی قرار اندوهناک اند؛ مثلا اگر موبایل خود را روی میز قرار دهید، تنها جایی که می توانید آن را بیابید، همان روی میز است. اما در دنیای کوانتوم ذرات تو ابری از احتمالات به سر می برند و فقط تو حین ی مشاهده می توان روی آن ها تمرکز داشت و آن ها را شکار کرد.
کارول تو این مورد می گوید: پیش از آنکه به یک ذره شبیه الکترون، اتم خواه هر چیز دیگر نگاه کنید، نمی توانید ادعا کنید که این ذره دقیقا کجا استراحت دارد. ممکن است طی مشاهده، ظن حضور آن ذره در محلی اختصاص بیشتر باشد. ولی واقعا مورچه داخل هیچگاه رله مشخصی قرار نمی گیرد.
نتایج بوسیله مشت آمده از آزمایش های گوناگون خلال حدود صدسال، این پدیده را تأیید می نرم. اگرچه عجیب، اما این پدیده جنبه های اصلی دنیای فیزیک را دربرگیرنده شده و به چالش می کشد. حتی انیشتن تیمار تقلا داخل حس این پدیده داشت: پس چه بر روال تمام جا های احتمالی که یک شیء می توانست داخل آنجا قرار داشته باشد می آید؟ تمام نتایج متفاوت دیگر که می توانند به وقوع بپیوندد چه می شود؟ چرا رفتارهای یک شیء باید موقوف بوسیله این باشد که آیا کسی آن را نگاه می کند خواه نه؟تاکنون هیچ کس نتوانسته کوچک ترین نقص یا شکافی درون معادلات شرودینگر بیابد
تو سال ۱۹۵۷ میلادی، یک دانشجوی دانشگاه پرینستون به نام هیو اورت سِوم، با توضیحی رادیکال درون خصوص این پدیده بوسیله میدان آمد. وی مطرح کرد که تمام نتایج احتمالی واقعاً اتحاد می افتد، اما فقط یک نسخه از آن احتمالات در دنیایی که ما زندگی می کنیم به چشم می خورد. طولانی احتمالات دیگر، از دنیای ما فاصله خمود و دنیای جدید دیگری را شکل می دهند. با این طور نگرشی هیچ احتمالی از میان برداشته نمی شود؛ بلکه فقط داخل دنیای موازی دیگری بوسیله واقعیت تبدیل می شود.
همکاران اورت، برای چندین دهه، توضیحات او را عجیب پژمان و به مثابه ی یک شعر غیرواقعی پنداشتند که جنبه ی علمی ندارد. ولی تاکنون هیچ کس نتوانسته کوچک ترین عیب یا شکافی در معادلات شرودینگر بیابد. نیز هیچگاه کس قادر به توضیح یا رد پیامدهای ضمنی معادلات وی ازاله. درنتیجه، بسیاری از فیزیکدانان معاصر، از جمله دیوید دویچ داخل دانشگاه آکسفورد و ماکس تِگمارک درون مؤسسه ی فناوری ماساچوست، با کارول درباره ی پدیده ی دنیاهای موازی اتحاد کردند و پذیرفتند که تفسیر دنیاهای چندگانه، تنها راهی است که درک قانون دان مکانیک کوانتومی را میسر می کند. درآمدی بر تعبیر کردن دنیاهای چندگانه
تفسیر دنیاهای چندگانه، سوالات حیرت انگیزی را درباره ی نسخه های متنوع واقعیت های موازی و همچنین نسخه های مختلف آدم ها در جهان های دیگر را برمی انگیزد. کارول پاسخ های جالبی بخاطر این سوالات دارد.
آیا روبرو شدن دنیاهای چندگانه که دائما در حال ظهور هستند، بدان معنا است که این دنیاها از هیچگاه» ایجاد می شوند؟ زیرا در این صورت یکی از عمده ترین اصول دانش فیزیک ابطال می شود. کارول بوسیله این سؤال این رویه پاسخ می دهد: امکان پذیر است این گونه به نظر برسد که کپی هایی از جهانی که در آن زندگی می کنیم ایجاد می شوند و لذا دنیاهای دیگری متولد می شوند. اما ما فقط برای تبیین این پدیده بوسیله زبان ساده تر از این تشریح مصرف می کنیم. بهتر است این گونه بگویم که جهان را همچون کیکی عظیم و پهناور تصور کنید که تمام واقعیت های موازی در آن رخ می دهند و ما فقط برشی از این کیک هستیم.
چرا ما فقط یک نسخه از واقعیت ها را تجربه می کنیم؟
کارول که برای پاسخ بوسیله این سؤال هیجان زده بود، گفت: آیا شما می توانید خویشتن را در دنیای موازی دیگری بیابید؟ منیع متشابه این است که بپرسید چرا داخل این دوره زندگی می کنم و چرا در دوره ی دیگری متولد نشده ام؟ نسخه های دیگری از شما که در دنیاهای موازی دیگری عمر می کنند هم مستقر مانند شما، خود را فقط در همان دنیا می یابند.
اما پاسخ کارول در برابر یکی از جالب ترین سوالات بخشی ناامیدکننده بود: آیا می نبوغ از واقعیتی که در آن هستیم گذر کرد و با واقعیت ها یا نسخه های دیگر خود دیدار کرد و آنان را با یکدیگر مقایسه کرد؟
پاسخ کارول: هنگامی که یک دنیای موازی به عرصه ی وجود پا می نهد، در همان مسیر به راه خود ادامه می دهد. هیچگاه گاه دنیاهای موازی با یکدیگر تداخل نمی کنند و بوسیله هیچ وجه روی هم تأثیر نمی گذارند. گذر از یک واقعیت به مثابه ی سبقت گرفتن از سرعت نور است و این امر هیچ گاه میسر نمی شود.هیاهو دنیاهای چندگانه
یکی از انتقادهایی که به تفسیر دنیاهای چندگانه ملتفت است، این است که اگرچه این زاویه ی نگرش، منظره ی تزیین از ملا هستی را نمایش می دهد، ولی هیچ مفهوم ابتکاری و جدیدی از نحوه ی عملکرد و سازوکارهای حاکم در دنیا پیش روی نمی کند.
کریستوفر فوکس، فیزیکدان دانشگاه ماساچوست واقع درون بوستون، می گوید: این تفسیر هیچ محتوایی ندارد.
کریستوفر فوکس بوسیله جای این پدیده ی دیگری را مطرح می کند که کیوبیسم کوانتومی اشتهار دارد. این پدیده، مسیری به سوی واقعیت یکتا و کلاسیک را ارائه می دهد. وی داخل توضیح نظری ی خود می گوید: هنگامی که بوسیله دنیای حوالی خود می نگرید دنیای شما تحول می بطی ء (اشاره به نقش ناظر تو تعیین رله ذرات خلال مشاهده ی آن) اما این بدان معنا زدودن که با نگاه شما، دنیاهای جدیدی به بود می آید؛ بلکه فقط مشاهده نیازمند تعامل با محیط است.» بنابراین داستان تصمیمات دیگر توسط نسخه ی دیگر شما در دنیایی دیگر، فقط یک اسطوره است. با این رویکرد، دیگر نگرش راز و رمزگونه ای که به اتفاقات داریم کمرنگ شده و همه چیز همچون قدم زدن در یک خیابان، میسر و معمولی بوسیله رویت می رسد؛ می توانیم رفتار به انجام عملی کنیم و تو مقابل، قطعا پیامدهایی از آن عمل در عمر ما رخ می دهد.
نقدهای دیگری از از تعبیر کردن دنیاهای چندگانه حیات دارد که از زوایای مختلفی بوسیله آن نگاه می کنند. راجر پنروز از آکسفورد می گوید که تفسیر دنیاهای چندگانه دارای نقص های مهم است. زیرا این تفسیر، بر محور ی نسخه ی بیش میسر ای از مکانیک کوانتوم بنا شده است و از حضور جاذبهصرف رویت کرده است. او می گوید: با دخالت جاذبه قوانین تبدیل خواهد کرد.
پنروز گفته است که داخل نسخه ی جامع تری از نظری ی کوانتوم، حضرت جاذبه سبب می شود تا واقعیت واحدی در دنیای کوانتوم ثبت شده و تصاویر تار و مبهم دنیای کوانتوم با دخالت جاذبه فقط یک حاصل ی روشن را بوسیله دست دهند.
وی به آزمایش تعیین کننده و دقیقی که در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا و دانشگاه لیدن داخل هلند انجام شده است، اشاره دارد. داخل این آزمایش ها به طور مستقیم می توان مشاهده کرد که چگونه موقعیت مکانی یک شیء با وجود احتمالات فراوان فقط یک نتیجه ی نهایی و حقیقی را اتخاذ می یواش.
کارول ضمن آنکه اصلا دون تأثیر این بیانات صبر نگرفت، این توضیحات را مبهم و پیچیده خواند و گفت، هیچ شواهد علمی از این توضیحات پشتیبانی نمی نرم. کارول بیان می کند که ممکن است برای فداکار از افراد مفهوم تعبیر کردن دنیاهای چندگانه، از جهاتی دلسردکننده باشد، اما این مفهوم برای وی واضح، روشن، زیبا، میسر و خالص است.
اگر ایده ی کارول مبنی پیاده شدن تعبیر کردن دنیاهای چندگانه صحت داشته باشد، آنگاه بوسیله نظر شما ایده ی شان کارول های دیگری که در دنیاهای موازی عمر می کنند به چه معناست؟ بیشتر بخوانید:ارائه طرح باتری های کوانتومی بدون نیاز بوسیله شارژآیا با اضافه گاز کربن دی اکسید، گیاهان با سرعت بیشتری رشد می کنند؟هوش بشر: آیا انسان به مرزهای بازپسین بصیرت گویا است؟موتور مارپیچی؛ اختراعی که شاید قوانین فیزیک را به چالش بکشداستفاده از فیزیک در مبارزه با سرطان
درباره این سایت